Babam ne zaman Arjantin muhabbeti yapsak, Maradona'dan ziyade Kempes'ten bahseder. Diego'yu herkes anlattığı için böyle yapıyor belki. Hiç izlemediğim bir adamın bütün meziyetlerini öğrenmiş oldum sayesinde.
Bana futbolu babam öğretti. Peki ya size kim öğretti?
Su anda babamla paylastigimiz en güzel sey Futbol. Velakin Universiteye kadar olan bölümde en cok tartistigimiz sey de "benim futbol oynamam, onu cok sevmem idi". Bana ögreten ya da sevdiren Babam degildi. üstelik o futbolusevmis bir cocuktan cok da hoslanmadi uzunca bir dönem. Biz yurtta kaldik uzunca bir süre. Koca bir alan ve futbol disinda yapilabilecek hicbir sey yok idi. Ne baslatti, sevdirdi derseniz cevabi "caresizlik" dir. bu gibi sikintilarin insana hep bir güzellik kazandirdigini düsünmüsümdür.. Tüm okul hayati boyunca günde sekiz mac yapmanin karsiligini de fazlasiyla aldim, bugün dahi aliyorum gibi..
Ve hep sevgili Ortega, cocugunu futbola tesvik eden ya da sizin bahsettiginiz gibi futbolu sevdiren bir baba görsem aglayasim gelir, ki benim dedelesmis babam da artik bunlardan bir tanesidir..
futbol dışında daha ilkokula giden oğlunu yanına alıp gece yarısı nba action izleyen, jordan ı barkley i gösteren, şimdilerde de sabah kalkıp maç sonuçlarına baktıktan sonra bana "charlotte çakmış size" diye takılan, kendi fbliyken oğlu gsli olanda bnm babamdır :)
Babamın geçmiş yıllarda futbol oynamış olması benim hayatıma futbolu sokmasındaki baş etken olabilir tabii.
Ayrıca benim futbol oynayışıma da karışmazdı, bunun sebebi de zamanında kendi babasının onun futbol hayatına hep müdahele etmiş olmasıydı. Kendi babasıyla (ya da dedemle)olan futbol meselelerinden yola çıkarak, benim futbol hayatıma ya da futbolu hayatımın orta yerine yerleştirmeme ondan pek karışmadı herhalde.
Neyse yahu amma uzattım. şimdi biri çıkıp bane ne senin babanla olan futbol maceralarına dese, yeridir yani :)
O durum bende de ayni sekilde olacaktir. Baska acidan insanlar ulasamadigi hayallere cocuklari vasitasiyla ulasma cabasi icerindeler. bir cesit duygusal baski da söz konusu bu durumda. Toplamda iyi bir baba, hatta baba olmak ne kadar muhtesemse o kadar da zor olsa gerek..
bana futbolu mahalle arasinda oynarken kale direklerini temsil eden 4 tas ve arabanin altina kacan top ögretti valla. Babam futbolu sevmemesinden dolayi direk olarak etkilemedi ama aksam eve ten rengimi degistirip gelmeme hicbirsey demeyerek etkisi olmustur gerci belki de hic eve kapkara geldigimin farkinda bile olmamistir. Bu yasta artik bunu sorgulamak icin ne istegim ne de zamanim var. Ulen bir satir birsey yazacaktim ben ya
Babam ne zaman Arjantin muhabbeti yapsak, Maradona'dan ziyade Kempes'ten bahseder. Diego'yu herkes anlattığı için böyle yapıyor belki. Hiç izlemediğim bir adamın bütün meziyetlerini öğrenmiş oldum sayesinde.
YanıtlaSilBana futbolu babam öğretti. Peki ya size kim öğretti?
Su anda babamla paylastigimiz en güzel sey Futbol. Velakin Universiteye kadar olan bölümde en cok tartistigimiz sey de "benim futbol oynamam, onu cok sevmem idi". Bana ögreten ya da sevdiren Babam degildi. üstelik o futbolusevmis bir cocuktan cok da hoslanmadi uzunca bir dönem. Biz yurtta kaldik uzunca bir süre. Koca bir alan ve futbol disinda yapilabilecek hicbir sey yok idi. Ne baslatti, sevdirdi derseniz cevabi "caresizlik" dir. bu gibi sikintilarin insana hep bir güzellik kazandirdigini düsünmüsümdür.. Tüm okul hayati boyunca günde sekiz mac yapmanin karsiligini de fazlasiyla aldim, bugün dahi aliyorum gibi..
YanıtlaSilVe hep sevgili Ortega, cocugunu futbola tesvik eden ya da sizin bahsettiginiz gibi futbolu sevdiren bir baba görsem aglayasim gelir, ki benim dedelesmis babam da artik bunlardan bir tanesidir..
futbol dışında daha ilkokula giden oğlunu yanına alıp gece yarısı nba action izleyen, jordan ı barkley i gösteren, şimdilerde de sabah kalkıp maç sonuçlarına baktıktan sonra bana "charlotte çakmış size" diye takılan, kendi fbliyken oğlu gsli olanda bnm babamdır :)
YanıtlaSilBabamın geçmiş yıllarda futbol oynamış olması benim hayatıma futbolu sokmasındaki baş etken olabilir tabii.
YanıtlaSilAyrıca benim futbol oynayışıma da karışmazdı, bunun sebebi de zamanında kendi babasının onun futbol hayatına hep müdahele etmiş olmasıydı. Kendi babasıyla (ya da dedemle)olan futbol meselelerinden yola çıkarak, benim futbol hayatıma ya da futbolu hayatımın orta yerine yerleştirmeme ondan pek karışmadı herhalde.
Neyse yahu amma uzattım. şimdi biri çıkıp bane ne senin babanla olan futbol maceralarına dese, yeridir yani :)
Kimse bir sey diyemez her seyden önce.
YanıtlaSilO durum bende de ayni sekilde olacaktir. Baska acidan insanlar ulasamadigi hayallere cocuklari vasitasiyla ulasma cabasi icerindeler. bir cesit duygusal baski da söz konusu bu durumda. Toplamda iyi bir baba, hatta baba olmak ne kadar muhtesemse o kadar da zor olsa gerek..
bana futbolu mahalle arasinda oynarken kale direklerini temsil eden 4 tas ve arabanin altina kacan top ögretti valla. Babam futbolu sevmemesinden dolayi direk olarak etkilemedi ama aksam eve ten rengimi degistirip gelmeme hicbirsey demeyerek etkisi olmustur gerci belki de hic eve kapkara geldigimin farkinda bile olmamistir. Bu yasta artik bunu sorgulamak icin ne istegim ne de zamanim var. Ulen bir satir birsey yazacaktim ben ya
YanıtlaSil