Derbi Acisi Sonrasi.!

Eskisi kadar fanatik olmadigimi düsünüyordum. Galatasarayin maglubiyetlerine eskiden oldugu gibi üzülmedigimi, cok hos olmasa da bu oyunun bir parcasi oldugunu kabul edebildigimi görmüstüm. Yanliz bu son Fenerbahce yenilgisi ciddi bir sarsinti yasatti. Bunun nedenlerine egilmek istedim, belki civi civiyi söker misali kacmaktansa üzerine egilmek, gerekirse alaya alip iyice hafifsemek adina bu yeni gelismenin üzerine gitmek istiyorum, belki ise yarar umudu ile..

Liseye gelesiye kadar olan dönemde bu gibi yenilgiler sonrasi gazete almaz, haberlere bakmaz ve futbolu gündemimden cikarirdim. Diger acidan bir sekilde zorunlu olarak ortak oldugum muhabbetlerde de Fenerbahcenin ne kadar güzel oynadigindan ve bizim kadiköyde ömrü billah galip gelemeyecegimizi yani bir fenerbahcelinin duymak istedigi sözleri söyler, muhabbeti erkenden kapatir hicbir sekilde tartismaya girmeyerek konuyu uzamaktan kurtarir, aciyi hafifletirdik..

-borges borges abi o gol..

-o golün güzelligi bir yana, fenerin ölüsünün dahi kadiköyde bizi yenebilir gerceginin yaninda Galatasarayin bir yirmi sekiz yil daha orada basarili olamayacagini önemle belirtirim..

-Abi cok aci koy..

-cok aciydi valla. Yani bir yil uyku uyuyamam.. Zaten biz de oguz atay'in tutunamayanina özeniyorduk simdi tam oldu. daha aci bir sey var mi abi hayatta ? tuttundugum tek dal olan futbol da cöktü sayenizde.. aci ne demek abi..

-Hakem..

-cok basariliydi. Her karari dogruydu bir tek fenerin on iki penaltisini vermedi bir de bizim gol ofsaytti yani hakem biraz daha iyi olsaydi kesin seksen sekiz tane yerdik abi..

-Eee.. görüsürüz abi.

-bir süre olmasin abi.


Böyle yani.. Baska türlü bunlari bertaraf etmek zor. Ki beni az bucuk taniyanlar bilir, bu yasamda bu sekilde bertaraf ettigim baska bir tartisma da yoktur. Her insanoglu aci ceker, iste benim acim da budur.

Ki ben yasama cok baska bakarim. Mutlulugun, hazzin ya da herhangi bir seyin yoklugundan dolayi bana yasattigi sikinti olmazsa, varligindan da herhangi bir keyifin olamayacagini düsünüyorum. Dogustan sahip olunan pek cok nesnenin yoklugundan dolayi bir sikinti yasanmadigi icin herhangi bir keyifi olamadigini bilirim. Bilirim de her acinin da mutluluga dönüsmeyeceginin de farkindayim. 9 yildir nedir abi bu böyle.. Cin iskencesi gibi kel kafaya akitilan her önemsiz damla, tekrarlandikca iskenceye dönüsüyor..

Söyle bir baktim kendime. Asik degilim, hatunlar olsa da yasamda hem türkceleri yok bunlari okuyamaz baska acidan bu acilari da anlayamaz. Beni alip bir baska yere civileyemez. Okul/is yasami da her daim yapmak istediklerimi yapabilmem icin yapmak zorunda oldugum isler arasinda oldugundan su durumda pek bir ise yaramiyorlar.. geriye bir tek yazmak kaliyor her daim ve tek siginagim olan.. yaza yaza aglarim, yaza yaza konusurum ve yaza yaza acirim..

Yine de güzel olan bir sey var. Bu gibi derinden hissettigim pek cok duygunun algilanabildigi tek yer bu blogdur. Buradaki diger Galatasaraylilar ya da empati yetisi yüksek diger takimin taraftarlari beni anliyor.. Yasamin diger bölgelerindeki yalnizligin yaninda bu o kadar güzel ki biz anlatmadan anlasilmaya asik selim isiklar icin issiz cölde buzlu su gibi..

Siz ne yaparsaniz derbi acisi sonrasi bilemem de ben en azindan bu yaziyla bunun keyfini cikartiyorum..