Nesnelerin Cekiciligi..

Inatci bir adamim.! Kolay kolay tuttugunu birakmayangillerden ve fakat sunu söyleyebilirim ki aklima yattigi sürece düsünsel bazda her türlü tutarsizligi ya da size göre dönekligi de sergileyebilirim. Temel nokta bir insanin sürekli gelistigini ve her yeni bilgi ile gecmise göre daha dogru düsündügünü kabul etmem olsa gerek.. Dün, herhangi bir düsünce ya da dogruyu size söyler iken bugün baska seyler söylüyor olusumun altinda yatan yeni bilgiler sonucu degerlendirmelerden cikan sonucun baska olmasidir. Dolayisla bugün burada dile getirdigimi asagida gelecek olan bir yorum sonrasi ya da bes yil sonra edindigim yeni bilgiler sonucu "dogru" bulmayabilirim, bu sekilde ilerliyorum ben. Oscar Wilde hazretlerine saygim sonsuz ve tutarli olma cabasi ancak bes yasinda dünyayinin degismeyen dogrusuna ayak bastigina inanan saflarin ve kibirli insanlarin erdemidir. Gelisime inanan her insan, her gün aldigi yeni bilgi dogrultusunda gecmiste varolan düsüncesinin yeteri kadar dogru olmadiginin farkinda olacaktir.

Dedem, gencliginde Balikesir'den Akhisar'a varolan yaklasik seksenbir kilometrelik yolu yüreyerek gecermis ve inanilmaz eglenceli bir sekilde anlatirdi bana bu yol hikayelerini. Oysa ben Izmir-Balikesir arasi otobüsle iki bucuk saatte giderdim ve sikintidan patlardim. Onun yaptigi is ve kosullari benden cok daha kötü olmasina ragmen keyifli bir sekilde vakit gecirir iken ben oldukca sikintili bulurdum kendi yolumu. Cok sevdigim dedeme inanmazdim isin dogrusunu söylemek gerekirse.. Ben elimde kahve, otobüsle vinnn diye gecer iken sikilir iken onun o koca yolu yürümesini ve daha bunu bana güzel bir sekilde anlatmasini tuhaf ya da komik bulurdum.


Yurtlardan sonra gecirilen alti yillik bir Ankara zamani var. Simdi size nasil anlatsam ki ? Bazen o kirmizi soft paket winston icin evdeki üc insan en ücra köselerde kurus ariyordu ya da her ayin basinda kira ödeme konusunda türlü türlü dertlerimiz olurdu ki bunlar artik siradan ve bizi cok da endiselendirmeyen günlük sorunlardi.. Lakin kira sorunu olmadan bir yil gecirsek diye hayaller kurdugumuz da olurdu cokca.. Bazen yazin sicaginda otobüsün icerisinde sikis-tepis gider iken yanimizdan gecen üstü acik arabalarin icerisinde sevgilisi ile gezen insanlari da kiskanirdik.. Sadece sacimi uzattigim, küpe taktigim icin yasadigim sorunlarin yaninda yaz tatillerini gecirdigim Almanyadaki rahatligi ve huzuru görünce o insanlari da kiskanirdik.. basit bir eyleme katilim sonrasi terorist muamelesi görüp hayatimizin terorize edilmesi sonrasi karsilastigimiz yiginla problem sonrasi bunlarin "problem" olmadigi ülkelerdeki insanlari da kiskanirdik.. Ben burada bes yumurta ve iki domatesten iki biber, sogandan olusan menemen icin kivranirken kardeslerimin on bes cesit yemek arasinda "buralari hic sicak degil oralar gibi" yaklasimindan yakaladigimiz hayatlari da kiskanirdik.. Burasi seksenbir kilometrelik yolu yürüyen dedemin yoluydu ve aslinda hic de eglenceli degildi onun anlattigi gibi.. Her an ve her saniye her sey olabilirdi..

Almanya'ya ayak bastim sonunda cok baska nedenlerden dolayi. Alti yili da az biraz gecti buraya geleli..

Orada neyi hayal ettiysem burada istisnasiz hepsine kavustum. Zamaninda orada deli-divane oldugum insana bile burada kavustum ben. Kira ödeme sorunu ya da belediye otobüsü nedir bilmiyorum alti yildir. Saclarimi kestirdim gerci ama onun disinda varolan her sey burada hicbir sekilde sorun degil. Neyi hayal ettiysem hepsine burada kavustum iste.. Sizden de saklayacak degilim gercek anlamda hicbir sekilde varolmamis olmanin huzurunu ya da ölümü, intihari burada düsündüm ben..Su blog dahi buradaki yasamin yasantisiziligindan cikma bir seydir.

Sonucta dedem hakliymis.. O seksenbir kilometrelik yol gercekten eglenceliymis ve benim iki bucuk saatlik otobüsle gittigim yol gercekten sikiciymis.

Asil sorun su ki insanlarin sahip oldugu kosullarin iyilestirilmesi icin mücadele verilmesinin cok da anlamli olduguna inanmiyorum eskisi gibi.. Her sey sadece varolanin disinda bir seyi arzu ettirme meselesine indirgeniyor bir anlamda tüm bu yasantilar sonrasi. Yüz yil sonraki insanligin kötü kosullarinda yasayan insanlar, bugüne göre oldukca iyi durumda olacak olsalar da yine de mutzsuz olacaklardir. Fimlerlerle, kitaplarla,reklamlarla, cesitli etkilerle kosullari geregi asla sahip olamayacagi nesnelere arzu duyup bunun yoksunlugundan dolayi aci cekenlerdir; varolmayan kisiliklere asik olup da Tanri'ya kadar yolu düsenler gibi..

Dedem kendi yolunu güzellestirdi; güzel bir yolu yoktu onun.. O yüzden bu blogun tepesinde bu yazar:

"Nesnelerin cekiciligi bize dokunmadiklari ölcüdedir.hayat hicbir zaman güzel degildir;güzel olan hayat üzerine yapılmis betimlemelerdir sadece"