İlk Görüşte Aşk.!

İnanır mısınız ?

Benim başıma geldi. Nasıl sorusunu çok sordum.. Bu şekilde bu kadar tutkulu olarak yaşanabilmesi için öncesinde sürekli onunla beraber yaşamak gerekir.. Sürekli düşünmek, sürekli hayal kurmak ve onu artık bir başkasına çevirecek, yeniden yaratacak kadar içine girmek.. Pek hazzetmediğim ve lise yıllarında bıraktığım platonik aşklardaki tutkuyu anlıyorum.. Ama söyler misiniz otuz saniye öncesine kadar tanımadığınız bir insana karşı nasıl o otuz saniye içerisinde gerçekleşir böylesine bir tutku ?

Sanırım biz çoçukluğumuzdan itibaren seyredilen filmlerden anlatılan hikayelere ve okunan kitapların içeriğindeki karakterlere kadar bize sunulan insan yığınından yavaş yavaş bir insan çiziyoruz kendimize.. Onunla hiç tanışmış olmasak da kaba hatlarıyla beynimizde yer etmeye başlıyor.. Hep o bize bir şekilde sevdirilmiş karakterlerle geziyoruz aslında ve bir gün bir yerde o çizilen karakter ile ufak bir benzerlik sonucu uzun yıllar sonucunda oluşmuş olan aşk kendisini var edeceği bir alan buluyor kendisine..

Sanıyoruz ki yeni tanıştık ama daha tanışmadık ki ? Biz kafamızın içerisindekine onu oturttuk çoktan..

Ne kadar yakınlaşsak da özellikle lise çağlarında mesafe varolan tutku nedeniyle her zaman kendisini koruyor ve o gerçeğe ancak gerçekçi bir şekilde dokunabildiğimiz zaman ulaşıp o muhteşem tutkuyu yok ediyoruz. O zaman anlıyoruz aslında bambaşka bir insan var karşımızda. Oysa ilk gülümsemesine kondurduğumuz karakter ile muhteşem bir şeydi..

Ergenlik ile sonrası arasındaki fark 'bilinç'. Tanıdığınızın aslında çok başka bir insan olabileceği tecrübesine sahip olmaktır. Öyle olduktan sonra ister istermez kurulan hayallere bir sınır gelir ve tutkunun şiddetini belirleyen onunla geçirdiğiniz süreler de hep kısalır..