Behzat Ç.

İstanbulda beni bu dizi karşıladı aslında.. Otelde geçirilen ilk gecenin içerisinde sürekli reklamları dönüp durdu.. Bunun bir ayarı da yok minakoyim diyerekten daha başlamadan nefretimi kazandı.. üç dakikada bir üç dakikadan uzun Ankara Polisiyesi Behzat Ç.. . Dedim yine "Adanalı" kıvamında skindirik bir polisiye dönecek ve güzelim karakteri de yok edecekler.. Orada dizi seyredecek vaktim yoktu pek ama buraya gelince o 'Ankara' öğesi ve dilim varmıyor ama özlemi biraz çekti ve bir iki bölüm izledik.. Çok büyük haksızlık etmişiz, gayet kalite bir polisiye dizi yapmayı başarmışlar. Belki biraz da 'benim' Ankaramı işledikleri için olsa gerek.. Pilli'nin Cem'i sadece müziklerini de değil o Sakarya Caddesinin ruhunu da vermiş diziye..

Emrah Serbes karakteri.. Her temas iz bırakır ve Son harfiyat eserlerinin başkomiser Behzat Ç'si..

Polisiye ve onun can düşmanı klişelerden de klişeleri kullanarak sıyrılmaları takdir edilesidir. Muhteşem bir kurgu yok tabi ama gerçekçi bir dokunuş söz konusu. İzlerken 'aman katil kim' filan demiyorsunuz zira a değilse genelde b çıkıyor ama abartmadan, 'dur yat polis yat yat yat' demeden..

Ben sadece daha fazla hatırlamak için seyrediyorum. Onca içerisinde Ankara olan film, dizi, haber seyrederim ama böyle olmamıştık. Dikmen misal.. Dikmen Caddesinin ortasındaydı üçüncü öğrenci evimiz.. Arkadaş tam yokuşun ortasında ve kışın karda merkezine yukarıya doğru sigara almak için çıktığımızda aşağıya doğru evimize yuvarlanarak gelirdik.. Siyah montlarıyla sigara almaya gönderdiğimiz nice yiğit beyazlar içerisinde dönüşü gerçekleştirdi.. Kayarak karizmayı çizdirmektense kendimizi aşağıya doğru bırakır, çig gibi büyümeden yarı yolda evin önünde inerdik.. Ankara'nın Dikmen'i bir daha gelirsem dit beni demekten de çekinmezdik.. Bu ve onlarca anıları canlandırdı sağolsun..

Pavyonlarına gitmedik zira İzmir'de lisede bıraktım ben o kötü alışkanlığı ama Sakarya'sından da çıkmadık.. Eğlenme amaçlı değil Pilli'sinden Grup Çığına kadar kendi içerisinde bir alem olan müzisyenlerden kurulu bir çevrenin içerisindeydik.. Bir gün başlı başına Can Dostlar'dan Adres'ine.. Geldiğimde Duvar ama giderken Limon olmuş Rak barından ya da Tuana olan ama yine giderken Baraka'ya dönüşmüş her barın içeriğinden Gölge'sine Kavel'ine kapanan İnka'sına kadar Ankara konulu bir başka yazının içerisinde bahsederiz umarım.. O ilgiyi hak eden bir ortam söz konusu..

Mınakodumun zilyon tane film,dizi şu bu yaparlar ve Kızılay'ın göbeğinde bu ülkenin en sağlam canlı müziğinin yapıldığı yüzlerce barın olduğu merkezdeki o koca bölge yok sayılırdı her seferinde.. Misal üst dairelerin devlete ait oldugu, en alt kati otopark olan, girisinde camii bulunan, ortadaki üc kati ise barlara ait olan mühendislik harikasi SSK işhanı genelde görmezden geliniyor, deliriyorum.. Tunalı'yı Bahçeli'yi gelin buraya Augsburg'da da size göstereyim. Kötülemiyorum ama bir şehrin imzasın taşımaktan çok uzak bilindik cadde mekanları çok ilgi çekici gelmez bana.. Neyse dizi diyordum ben..

Olmuş. Gençlerbirliği taraftarı abim oturmuş, herkes hakkını vermiş. Harun ile Behzat götürüyor ortalığı. Kusurları, sorunları vardır elbette.. Ararsan bulursun ama toplamda bana güzel geldi. Ankara'da olması ve sizi fantastik gerçek dışı, dünyanın en iyi, dürüst polis karakteriyle boğmadan polis dizisi çekmek meseledir. Hele ki ülkedeki polisin ortalamasını karakter yapmak çok zor.. Yalana kayacaksınız bir şekilde ve vatan, millet diye gideceksiniz.. başka türlüsü işte bu.

Ben hala daha polisi görünce burada şüpheli değilmiş gibi davranmaktan kendimi alamıyorum korkudan.. Arabanın solunda bir polis arabası belirdi mi birden başlıyorum gevşemeye, müzikle dans etmeye.. Korkmuyorum ki zaten bir şey yapmadım, neden çekineyim bak gülüyorum diye mesaj verme kaygısından.. Polis otosuyla yolum kısa süre içerisinde ayrılsa bile takip ediyorum ki şüpheli olsam hemen kaçardım mesajı gitmesin diye.. 24 yılda oluşturulan öyle kolay geçmez zaten..



Behzat Ç'yi vaktiniz olursa seyredin.. 8 bölüm filan izledim, çok keyifliydi ve her geçen bölümde çok daha iyi oluyor. Emrah Serbes'e bir daha teşekkür ki kaç tane var zaten.. Bunlar şebeke. Alper Canıgüz, Emrah Serbes, Murat Uyurkulak filan.. 70 milyonun az biraz kısmını mutlu etmek için doğmuşlar, yazarak belki düşündüklerinden çok daha fazla değişime neden oluyorlar.. Alper Kamu'ların, Behzat Ç'lerin, Tol'lerin, Har'ların devamını..