Çok başka bir yazı gereği Seri Katil psikolojileri üzerine çeşitli okumalar yapıyorum. Seri katillerin en önemli özellikleri empati yetisini kaybetmiş olmaları. İşte asla bir seri katil olamayacak insan: Stoke City kalecisi Asmir Begovic.. (Aynı anda iki farklı konu üzerinde çalışınca böyle saçmalıyor insan işte..)
Kaleden kaleye gol atıp tarihe geçiyor. Sadece 5 kalecinin yapabildiğini yapıyor, en hızlı atılmış dördüncü golü başarıyor ama sevinmiyor çünkü tam o anda rakip kalecinin durumunu düşünüyor. "Bu gibi toplarda kaleciler çok kötü gözükür, Boruc için üzüldüm çok.." diyor maç sonrası neden sevinmediğini anlatırken..
Mesela ben final maçlarında penaltı atışları izlemeyi sevmem zira bir kurban alacaktır kendisine. Kim olsa üzülürüm.. Tam o noktada kupayı kaldıranın sevincinden ziyade penaltı kaçıran oyuncunun üzüntüsüne odaklanır, bari yıldız-skorer oyuncu olsun derim.. Performansı ve attığı gollerle çabuk unutturur gibi ilerisini dahi düşünürüm. Sevmem penaltı atışlarını..
yanlış hatırlamıyorsam geçen sene tim howard da kalesinden karşı kaleye gol atmıştı. sonra maç sonu röportajinda rakip kaleciden özür dilemişti.muslera nin manisaya attığı penaltı aklıma geldi bir an nedense
YanıtlaSilBu tip yazılara "beğen" lazım :)
YanıtlaSilÇok doğru ve yerinde bir hareket.