Pelé!

(Pele, 1958)

"..Brezilyalılar takma ad kullanmayı severler.Bir kaç takma adım olduğu için bilirim. İlki Dico.Jorge amcam uydurmuştu.Aile içinde hala söylenir.Annem hala bana Dico der.

Santos'da bir süre adım Gasolina'ydı.Takımda bazıları da beni bu adla çağırırdı.Beni bu adla daha ne kadar çağıracaklar diye hep merak ederdim.Allahtan fazla sürmedi.Eğer Zito-ki bu onun fikriydi- bu ismi derimin renginden dolayı bulduysa çok aptalmış;zira benzin petrolden üretilir ve beyaz,mavi ya da yeşil renklidir. Petrol siyahtır.Gerçi benim için fark etmez. Ancak bildiğim kadarıyla Zito, Gasolina adlı bir Brezilyalı sanatçıdan dolayı öyle söylüyordu.

Kuşkusuz geri kalan herkes beni Pele diye bilir. Bu Pele adının ilk bana takıldığı zamanları hatırlıyorum. Bana Thomas Edison'un adını koydukları için gerçekten kendimle gurur duyuyordum ve herkesin bana Edson demesini istiyordum. Pele adının çok korkunç olduğunu düşünürdüm. Uyduruk, dandikten bir addı.Edson çok daha ciddi ve önemli bir addı.Dolayısla birileri bana Pele dediğinde dönüp bakar onlara kızardım. Bundan dolayı bir keresinde sınıf arkadaşımı yumrukladım. Bu benim iki gün uzaklaştırılmama yol açtı. Bu, tahmin edileceği gibi bende arzu edilen etkiyi bırakmadı. Diğer çocuklar da bu adın beni rahatsız ettiğini öğrenince bu şekilde çağırmaya başladılar. Hatta beni eskisinden daha fazla "Pele, Pele" diye çağırır oldular. Sonra beni nasıl çağıracaklarının bana bağlı olmadığınıa karar verdim. Şimdi bu adı seviyorum. Ama geriye dönüp bakarsak o zaman beni çok kızdırıyordu "