Ahmet Erhan

......
İki köşeli yalnızlığın bir ucunda sen, bir ucunda ben
Birleşip ayrılıyor çizgilerimiz
Hangi boyuttan koparılmıştık ki biz

Anı bile yok, ses, koku bile
Bir elin yazdığını öteki el karalıyor sanki
Silgiler hatırlıyor, kalemler unutuyor bizi..
...............

Bir Ahmet Erhan şiiri bu.  Bunu bilmiyorsanız da  güzel bir Ahmet Kaya şarkısı olan 'Bugün de Ölmedim Anne'  şiirini en azından duymuşsunuzdur. O tarzınız değilse de Teoman'ın bestelediği 'Oğul' şiiri de ona ait. Futboldan şiire uzanan hüzünlü bir hikayeye de sahip. Bir dönem Adana Demirspor'un genç takımında top koşturmuş olan bu güzel adam için derler ki futboldan koparan o ağır sakatlığın getirdiği hüznün de şair olmasında etkisi olmuş. 

"Oğlunuz zeki ama çalışmıyor"

"... oblomovluk, bir asosyallik değil, antisosyallik, tembellik değil şuurlu atalet, agorafobi değil, bir varoluş trajedisidir. insanlara, topluma ve dünyaya duyulan bir nefretin değil, Tanrı'ya ve kadere sitemin ifadesidir. Oblomov, temiz yürekli, iyi niyetli, dürüst ve zeki bir kişiliktir. duygusal ve saftır. İnançlı ve ahlaklıdır. Her şeyi yarına bırakmak, ertelemek, eyleme geçmemek son tahlilde “sorumsuzluğun” ürünü değil, tersine sorumluluk duygusuyla irkilmenin yarattığı donukluğun sonucudur. Oblomov, uyuşukluk değil, belki fazla uyanıklığın; hayata yukarıdan bakmanın, bütün sonuçları görerek “son”ları karşılamak istememenin yıkılmışlığıdır. Yalnızlık, “sigara külü kadar yalnızlık”tır, Oblomov. içe dönmek, kendinden ibaret bir dünya kurarak yaşama havlu atmaktır. “gölge etmeyin başka ihsan istemem demektir”. Ölümü, “yaşayan ölü” haline dönüştürerek yenmek, hayat kıvılcımlarını yok ederek ölümün işlevini elinden almaktır.

Ahmet Özcan