“… Sönüklük seni öldürecek galiba?.. Kızgınlıktan patlayacaksın. Kederden dolayı huzursuzsun, boğulacak gibisin. Sabırlı ol ey çöl aslanı. Uzun zamandan beri ben de aynı duygular içerisindeyim, boğulmak üzereyim. Solunum yollarına kısa sürelerle nefes almayı öğret ki yükseklere tırmandığında ve fırtınada soluklanmak istediğinde genişlesin. Derinlemesine düşün. Çalış, çabala. Yazmaya gayret et. Kollarını sıva ve kendi mermer taşını parlat. Başını kaldıramayan bir işçi gibi çalış ki terler , çaba harcar ve sonunda gülümser. Sıkıntılı zamanları denetime almanın tek yolu sadece sanat ve gönül bağladığın şeylere odaklanmaktan geçer. Ben kötü olan şeylere bağlandığımdan beri, kendi hakikatimin karşısında boyun eğdim. Gündelik yaşama sonsuzca veda ettim. Bundan sonra, tek istediğim şey kendi odamda 5-6 saatlik huzur zaman dilimi ve iki adet mum, kış geceleri için… Ayrılık sürecinde yazdığın öyküyü okumak istiyorum. Dört ya da Beş hafta süresince birlikte okuyacağımız öyküleri. Dünyadan ve burjuvalardan uzak, dingin zaman dilimlerimizde. Tutuklu ayılar gibi üç katlı deri altında uykuya dalacağız. Ben hala o yazmak istediğim Doğu Masalını düşünüyorum…”
Gustave Flaubert
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder