Gitmek #2

Gitmek düstü yine ba$a..


""..yurdun asagisinda pideci vardi. Hayatimda ilk veresiyeyi yaptigim yer orasidir, geldigim zaman tüm cocukluguma ragmen coktan ihtiyarlamis olan ruhuma iki bardak cayi önüme koyacak dostlugu sagladigim yerdir. Pidecinin zaman icerisinde sahipleri degisse de sekiz yil boyunca önüme koyulan cayin rengi degismemistir. Kaliciligin, gidememezligin, gereginden fazla bir yerde olmanin, baska sansin olmadigi icin ayni yerde dönüp dolasmanin sonucu üzerine bastigin taslarin cizgilerinin kirikliklarinin dahi ezberlenmesinin bir baska ifadesidir o cay.. Esnaf-velet iliskisi tarihinin baslangici. Yasamim bir yerden bir yere gitmek üzerine kurulu olmasina ragmen sekiz yil boyunca bir okulun cevresine hapsedilmis olmamin istisna olmasi bir yana, bir daha bir yerde kalamayisimin belki de en önemli nedenidir. Cok kaldim ben, ne kadar gitsem de o sekiz yil ayni bahcede top oynamisligi, ayni pideci de kiremitte köfte yemisligi cikartip atamiyorum. Nereye gitsem asagisi pideci hala...

Sorun su ki ben bir daha kiremitte köfte yemek istemiyorum.

Insanoglu yasadigi yere kisa sürede uyum saglar. Mekana/Insana ve her türlü kosula evrilir, ruhu dahi evrim gecirir. Zit karakter sahibi insanlari bir arada tutan aslinda birbirlerine olan uyumsuzluk sonrasi evrilme sürecinde sürekli daha iyiye dogru adim atiyor oluslaridir.. Digerinin aksine kötüden iyiye giden bir sürec vardir ve bu insani mutlu eder digerinin aksine.. gitme ihtiyacini dogurmaz. Bir seyler iyiye gidiyordur. Dislilerini yavas yavas gecirmenin o muhtesem hazzini birakamaz insan..

Oysa biz, sonu bastan görüp kabul eden oblomovgillere has mutsuzluk bilinci ile donatilmisiz.

Mekansal acidan bir yerde sekiz yil kaldigimdan dolayi sürekli gidiyorum, bir baska acidan on bir yildan beri bir insana evrildigimden dolayi on bir yildir digerlerin üzerinden gecip gidiyorum..

Nerden baksan bozuguz iste.

ve haliyle, bozguncu.. ""