10 Kasım 2009

Robert Enke'nin..


Elimi ittim bir seyler yazmaya dogru ama hicbir kelimeyi ölümün yanina yakistiramadim. Daha üc post asagida Wisniyarek üzerine yazarken canli canli andigimiz bugün.. Az önce yazarken yazarak yasatmaya calistigimi farkettim ,sanki farkli bir cümle kursam baska türlü gelisecek gibi geldi bir an. Kucuk bir an da olsa cok büyük bir sorumluluk almisiz gibi elimiz ayagimiz titredi.. Kizinin ölümünü atlamadigini düsünüyorum ve sonradan evlat edindikleri kizi da bir sekilde yerini tutmamis olmali ki bugün bunlar yasandi.. intihar ihtimali cok yüksek diyorlar ve ben okudugum adamin o derin depresyonunu bir nebze olsun hissetmisimdir.. Lakin gecip giden bir kabus sanmistik ama insanoglu kizinin üzerinden gecip gidemiyor öyle kolay.. Belki de cok baska bir sey var, bilmiyoruz önce bir disari cikalim, hava alalim, gelince ayrintilari..

7 yorum:

benden bu kadar dedi ki...

abi enke nasıl bir adamdı? anlatırsan çok güzel olur, anmış oluruz. insan niye intihar ettiğini de merak ediyor..

Borges dedi ki...

Simdi ben biraz disari cikicam, kahve icicem, soguk hava iyi gelir ,sonra döndügümde gece yapabilirsem yazacagim ama ölümün verdigi o naif durumu hesaba katmadan gercekten ama gercekten cok güzel bir adamdi..

Adsız dedi ki...

Ingilizce olan bir suru siteye girdim biraz detayli haber okuyayim diye ama bulamadim. Eminim ki sen bizden daha fazla detay ogrenebilirsin, detayli bir post yazarsan bu adam hakkinda, seviniriz.

Schumy dedi ki...

Genç ölümleri her zaman zordur. Hele ki milyonların izlediği, tanıdığı, hemen hemen her hafta evinde misafir ediyor gibi hissettiği insanları kaybetmek daha zor.

Ama kızını kaybetmek daha da zor şüphesiz...

cikkoleite dedi ki...

4 Yil önce kaybedilen bir kiz cocugu,evlat edinilen baska bir kiz cocugu ile yeniden yeseren umutlar,2010 Dünya Kupasina 1. Kaleci olarak gidebilme sansi,teshis konulamayan bir hastaligin intihara kadar sürükledigi ve bir tren rayi üzerinde son bulan bir hayat!

y. dedi ki...

hayatına dokunduğumuz insanların ölümü herzaman acıtan bişey, üstelik yerine bişey koyup - mış gibi oyunu yapamadığımızdan, çokça acıyıp eksiliyoruz.evlat kaybı unutulmayan bişeydir ve aslında hiçkimse, aynısını yaşamışlar dışında, o acıyı anlayamaz.çünkü can verip hayat yaptığınızı, hayatta tutmaya yetmez gücünüz.ne kadar büyük acizlik yaşan için düşünsenize, nasıl eksiklik.işte bu acıyı bilemeyiz sadece hissederiz, acı öyle büyük ve görünülürdür ki, kendini başka yönlendirmelerle illaki çıkarır hayattan. ve çıkış yolu bulanamayanlar için kavuşma noktası olur intahar.
seninde hayatına dokunduğun biri olduğu için, başın sağolsun.

Schumy dedi ki...

http://taccizgisi.blogspot.com/2009/11/enke-ve-laradan-geriye-kalanlar.html

kızıyla çekilmiş bazı fotoğrafları.